Een psychosociale hulpverlener heeft zowel aandacht voor de psyché en persoonlijkheid van de individu als voor invloeden vanuit de omgeving. Belangrijke factoren van de situatie en de persoon/personen met de hulpvraag worden vanuit verschillende perspectieven in beschouwing genomen. Door niet enkel op de problemen te focussen, maar juist te onderzoeken hoe je ze ervaart, welke betekenis ze hebben in je leven en hoe je ermee omgaat, creëer je een meer ontspannen houding. De aandacht is daarbij vooral gericht op wat je zintuigen waarnemen en wat je lijfelijk ervaart. Dat geeft vaak een passender antwoord op levensvragen dan wat je er van vindt of hoe je erover denkt.
Met deze psychosociale benadering help ik je jouw kwaliteiten en kracht terug te vinden, zodat je eigen oplossingen vindt en daarmee verder kunt. Door jezelf, je situatie en anderen (beter) te begrijpen, krijg je weer greep op je leven. Met een verrassende benadering wil ik door de juiste vragen te stellen mensen helpen om in hun kracht te komen. Dat doe ik vanuit een enthousiaste ruimdenkende en positieve houding.
Er bloeit iets moois wanneer je vanuit je hart gaat leven.
Als persoon ben ik steeds nieuwsgierig naar andere mensen en wat hun persoonlijke motivaties en drijfveren zijn. Door de dialoog aan te gaan met anderen, door open in gesprek te gaan, vragen te stellen vanuit oprechte interesse en met wederzijds respect ontdek je samen de interessantste verschillen en overeenkomsten.
Mijn interesse gaat er naar uit om anderen te helpen in hun (vastgelopen) ontwikkeling, om weer in beweging en vooruit te komen en verder te kunnen gaan op hun eigen levenspad. Individueel maar ook voor stellen en groepen over specifieke thema’s en onderwerpen.
Door zoveel mogelijk zonder oordeel open te luisteren tot de kern komen (zowel van het probleem als ook de ware kern van de persoon), de verborgen kanten die minder of niet geaccepteerd zijn te integreren, het ideaal beeld realistischer te maken, dat bij te stellen tot wat er werkelijk mogelijk is en wat er past bij die persoon of personen (in de relatie). Elkaar accepteren in hun eigenheid is een belangrijke voorwaarde voor een vruchtbare relatie.
Passie is de sturende kracht richting meer autonomie en zelfsturing
Persoonlijke vernieuwing: kracht en tegenkracht
Door anders te zijn, ook op het gebied van seksualiteit, plaats je jezelf in het spanningsveld tussen kracht en tegenkracht. Spanning en afwijzing ontstaan vaak door onbegrip over verschillen in belevingen. Nieuwe zienswijzen is breken met oude normen en waarden, het is ruimte maken voor iets nieuws: dat vraagt lef! De norm loslaten brengt onzekerheden met zich mee en als dit ingaat tegen de sociale norm zal dit weerstand oproepen. Maar juist het ‘er niet bij willen horen’ is de kracht die vernieuwing brengt.
In seksuele passie zit heel veel levensenergie en groeikracht
Je veilig en vertrouwd voelen met je seksualiteit en geaardheid, helemaal jezelf kunnen zijn en harmonieus samenleven is voor ieder mens noodzakelijk voor zelfbehoud en het gevoel van welbevinden. Spanning en afwijzing ontstaan vaak door onbegrip over verschillende belevingen van seksualiteit.
Jij bent jij en niet ik
Ik kan me niet voorstellen dat het nog steeds lekker is als je jarenlang alleen maar ‘gewone’ seks hebt, met dezelfde partner en het liefst op gezette tijden en altijd in de slaapkamer. Die partner weet misschien wel precies wat je lekker vind, het is zo voorspelbaar en saai, dan wordt seks toch bijna een verplichting? Daar moet ik niet aan denken, dat is niets voor mij! Maar ik ben van nature dan ook onderzoekend en speels, ik hou ervan om verrast te worden en sta open voor nieuwe ervaringen, ook op seksueel gebied. Misschien zijn die niet altijd een succes, weegt dat voor mij wel op omdat ik een beetje (veel) meer spanning in de slaapkamer opwindend vind. Wanneer ik erover nadenk begrijp ik ergens ook dat dit voor anderen teveel spanning (in de relatie) zou kunnen geven, dat het ongemakkelijk en zelfs onveilig kan voelen. Voor hen is dat voorspelbare juist heel prettig, die extra opwinding is dan niet nodig. Het één niet minder of meer dan het ander, het is een kwestie van persoonlijke voorkeur.