Weer met veel plezier een heel leuke avond gehad. Variatie is iedere keer weer verrassend. Onderwerpen zijn breed met diepgang en ook humor. Tot de volgende keer!

“De bijeenkomsten zijn goed voorbereid en je merkt duidelijk dat hier voorbereiding in zit. Ik heb de bijeenkomsten als ontzettend prettig ervaren. Leuke groep mensen, waar iedereen voldoende aan het woord komt naar hun eigen wens. Fijne opbouw van het gesprek met vragen waarop je goed kan inhaken en kan luisteren naar de anderen hun ervaringen en gevoelens.”

Ik ben inmiddels een aantal keren geweest bij de vrouwen discussiegroep. Ik vind het altijd erg leuke, interessante en gezellige middagen. Wat ik zo fijn vind aan deze discussiegroep, is dat je vrijuit kunt praten over alles waar je met vanilla vrienden vaak niet over kunt praten. Niemand kijkt je raar aan als jij je gevoelens of ervaringen deelt. Doordat er een hele open en vertrouwde sfeer hangt, deelt iedereen ook makkelijk haar gevoel, verlangen of ervaring. Tot nu toe ben ik elke keer naar huis gegaan met een positief punt om over na te denken of om met mijn Meester/man te bespreken. Ik steek er altijd weer iets van op, door de tips, ideeën en ervaringen van anderen. Zeker een aanrader om eens te komen kijken!

Wat een ontzettend fijne groep mensen bij elkaar. Het voelt heel goed om zo open met elkaar over bdsm te kunnen praten. Ik vond het bijzonder om zo vrij met mensen (die ik nog niet zo heel goed ken) dingen te delen, maar het voelde heel veilig en vertrouwd. Ik hoop er nog vaker bij te kunnen zijn. Dank je wel!

De koude wind die om je oren suist, maar de warme ontvangst als je binnen komt. Eindelijk was het dan weer zover. Er was weer een avond van de vrouwen discussiegroep. Ik had er ontzettend veel zin in en had het echt gemist. Nu alweer een jaar geleden dat de laatste avond was volgens mij. Een lieve gastvrouw die haar winkel On Top of Love openstelt voor ons mooie gezelschap dat altijd anders is van samenstelling. Te midden van alle mooie spullen die tot de verbeelding spreken aan de thee en koffie en later op de avond een wijntje. Een kletsavond in hartje Den Bosch.

Ik bezocht deze avond voor het eerst toen ik net begon als sub en ontzettend veel behoefte had aan informatie, maar vooral ook aan het praten over. Even samen zijn met mensen waarbij BDSM in de breedste zin van het woord een bespreekbaar onderwerp is. Waar je alles kwijt kunt en vragen kunt stellen. Gewoon jezelf kunt zijn.

Elke bijeenkomst kent een vast thema om een rode draad te hebben in de groep vrouwen. Vrouwen die verschillende rollen vervullen, maar op deze avonden allemaal op gelijk level staan. Dat maakt het ook zo laagdrempelig voor me. Je kunt alles delen en het blijft onder ons. Ben je onzeker, dan maakt dat niet uit. De rest van de groep helpt je om een weg te vinden. Wil je juist je kennis delen? Dan kan dat ook. Wat kan er eigenlijk niet? Zeg je liever niet veel? Ook prima.

Vanavond was het thema: (sado)masochisme: dus pijn is fijn? Waar ik aan de fysieke kant dacht, dachten anderen ook aan de mentale kant. De vernedering en het echte onderdanig of was het het ondergeschikt zijn aan? Als switch kan ik echt van beide genieten en dan met name de fysieke pijn.

Als sub de trots en het doorzettingsvermogen ervaren na een intensieve sessie. Trots zijn op jezelf en er sterker uitkomen. Maar ook een stukje focus alleen op de pijn, waardoor je alle andere aardse zaken los kunt laten. Alle verantwoordelijkheden en andere dingen die een rol spelen in je leven. Ontspannen en ontstressen, al klinkt dat misschien tegenstrijdig. Je over durven geven aan die ander omdat er vertrouwen en respect is. Omdat je je veilig voelt en je aan hem of haar wilt en durft te geven. Dat je gewoon durft te vragen om meer en dat je uitspreekt dat je het echt nodig hebt. En daar heb ik dan de fysieke pijn voor nodig.

Voor mij is het mentale deel een andere kant. De echte intense vernedering is iets wat nog een vrij onontgonnen gebied is. Misschien ook wel omdat ik vroeger veel gepest ben en die vernedering daaraan koppel. Geen idee. Maar je hoeft ook niet alles te ervaren of te willen. Wel ben ik nieuwsgierig wat het met me zou doen, maar dan is er wel een heleboel vertrouwen in een D nodig. Dat ik er van op aan kan dat ik me daarna ook heel klein mag voelen , maar dat ik ook geholpen word om goed te landen. Dat geldt overigens ook de andere kant op als ik met een ander speel. Ik ben daar nog wat voorzichtig mee.

Als Domina geniet ik ook van het pijn doen en zoek ik steeds meer grenzen op. Of me dat ook meteen een sadist maakt? Dat kan de sub onder mij denk ik het beste beoordelen. Feit is wel dat mijn vaste sub eerst in zijn profiel had staan dat hij niet zo van de pijn was, maar dat dat sinds ons spel geschrapt is. Het geeft mij een kick om te zien hoe ver ik daarin kan gaan. Ik heb geen moeite hem pijn te doen als ik een flinke spankingsessie geef.

CBT is iets waar ik nog wel wat voorzichtiger mee ben. Maar dat is ook, omdat ik vind dat als je dat doet, je moet weten wat je doet. Ik lees veel, kijk en praat met anderen die dat wel doen en zo leer ik hoe ik dat goed kan doen. En die kennis is nu nog niet voldoende.

De aanblik van de volledig ontspannen sub na een sessie bij mij op schoot is ook een deel van mijn voldoening. Beiden met een goed gevoel aan het einde van een spel. Je hebt altijd gedeelde verantwoordelijkheid wat mij betreft, maar in mijn rol als Domina voel ik dat nog een stukje meer. Maar ook het trots zijn op mezelf. Dat ik dit doe en dit teweeg kan brengen bij iemand. De randvoorwaarden kan creëren waardoor ik dat vertrouwen krijg.

Mijn creativiteit viert ook vaak hoogtij na een goede sessie en dat is een fijne bijkomstigheid.

Grenzen zijn er voor mezelf zeker. Voor een ieder anders, maar knifeplay en needleplay zijn (nog) niet voor me weggelegd. Ik weet daar simpelweg nog niet genoeg van en ik vraag me trouwens ook af of ik overeind blijf bij het toedienen van. Maar dat is een ander probleem. Nieuwsgierig? Ja zeker wel.

Tja en maakt dat alles me nu een sadist en een masochist? Terecht werd er op de avond zelf opgemerkt dat mensen die dat zijn, dat niet zo snel van zichzelf zullen zeggen. Het een beetje zullen afzwakken. Ik weet in ieder geval dat ik geniet van het toedienen en ontvangen van pijn. Met mijn eigen grenzen en de grenzen van de persoon waarmee ik speel, waarbij openheid, geborgenheid, respect en vertrouwen, randvoorwaarden zijn. En dat ik een sadistisch lachje heb, dat staat zeker vast.

En dames, kom gerust eens gezellig meekletsen.